پیدایش جام جهانی راگبی
در سال 1987 برای اولین‌بار جام جهانی راگبی برگزار شد. این مسابقات با میزبانی مشترک نیوزیلند و استرالیا آغاز گردید. فدراسیون بین‌المللی راگبی، پایه‌گذار این رقابت‌ها بود. نیوزیلند موفق شد اولین قهرمان این تورنمنت شود. برگزاری هر چهار سال یک بار آن به سنتی پایدار تبدیل شده است. محبوبیت آن در کشورهای مختلف به سرعت افزایش یافت. بازی‌ها اکنون در سطح جهانی دنبال می‌شوند. رسانه‌ها نقش زیادی در ترویج این مسابقات دارند. رقابت‌ها در سطح حرفه‌ای برگزار می‌شوند و میلیون‌ها تماشاگر دارند.

2. نحوه برگزاری رقابت‌ها
جام جهانی راگبی با 20 تیم برگزار می‌شود. این تیم‌ها در چهار گروه پنج‌تایی قرار می‌گیرند. بازی‌ها در مرحله گروهی به شکل رفت‌وبرگشت نیست. فقط تیم‌های برتر به مراحل حذفی می‌رسند. در این مراحل، شکست مساوی با حذف است. مرحله فینال نقطه اوج این تورنمنت است. قوانین بازی با دقت نظارت می‌شود. انتخاب میزبان طی رای‌گیری انجام می‌گردد. برگزاری منظم، کیفیت مسابقات را تضمین می‌کند.

3. قدرت‌های سنتی راگبی
چهار کشور برتر راگبی معمولاً نیوزیلند، آفریقای جنوبی، انگلستان و استرالیا هستند. نیوزیلند به دلیل تاکتیک‌های پیشرفته‌اش مورد تحسین است. آفریقای جنوبی از فیزیک بالا و سبک دفاعی بهره می‌برد. انگلستان نیز با سبک بازی متوازن شناخته می‌شود. استرالیا اغلب در شرایط سخت عملکرد خوبی دارد. رقابت بین این کشورها هیجان بالایی دارد. تماشای این بازی‌ها همیشه خاطره‌انگیز است. با این حال گاهی تیم‌های غیرمنتظره موفق می‌شوند. این امر باعث افزایش جذابیت رقابت‌ها می‌شود.

4. پیامدهای فرهنگی و اقتصادی
جام جهانی راگبی نقش پررنگی در اقتصاد دارد. فروش بلیت و توریسم درآمد زیادی ایجاد می‌کند. کشور میزبان از حضور تماشاگران خارجی بهره‌مند می‌شود. همچنین، فرهنگ کشورها از طریق این رویداد تبادل می‌شود. راگبی ارزشی مثل احترام و فداکاری را ترویج می‌کند. میزبانی رقابت‌ها موجب ارتقای جایگاه جهانی کشورها می‌شود. رسانه‌ها تصویر مثبتی از فرهنگ راگبی پخش می‌کنند. این رویداد ابزاری برای دیپلماسی نرم محسوب می‌شود. گسترش فرهنگی از دستاوردهای مهم آن است.

5. مسیر آینده رقابت‌ها
راگبی جهانی در حال پیشرفت است. کشورهای آسیایی مثل ژاپن رشد خوبی داشته‌اند. تیم‌هایی از آمریکای جنوبی نیز پیشرفت کرده‌اند. فناوری‌های نو در قضاوت بازی‌ها تأثیرگذار شده‌اند. پوشش رسانه‌ای آن گسترده‌تر شده است. فدراسیون جهانی روی رشد زنان در راگبی نیز تمرکز دارد. برنامه‌ریزی بلندمدت برای ارتقای سطح کیفی اجرا می‌شود. رقابت‌ها به سوی حرفه‌ای‌تر شدن پیش می‌رود. آینده آن با تنوع و رقابت بیشتر همراه خواهد بود.