آغاز راگبی
راگبی ورزشی است که منشأ آن به یک رویداد در مدرسه‌ای به نام راگبی در انگلستان بازمی‌گردد. در جریان یک مسابقه فوتبال، یکی از دانش‌آموزان تصمیم گرفت توپ را با دست بردارد و با آن بدود. این حرکت غیرمنتظره جرقه‌ای برای شکل‌گیری ورزشی جدید بود. در ادامه، قوانینی برای این سبک بازی تدوین شد. بازی جدید در مدارس و دانشگاه‌های دیگر هم گسترش یافت. ارتش بریتانیا نیز در انتقال آن به مستعمرات نقش داشت. با گذشت زمان، فدراسیون‌های رسمی تشکیل شدند. مسابقات ملی و بین‌المللی شروع شدند. راگبی حالا جزئی از تاریخ ورزشی جهان است.

2. سازوکار راگبی
در راگبی، هر تیم از ۱۵ بازیکن تشکیل شده و هدف اصلی رسیدن به خط امتیاز تیم مقابل است. بازیکن باید توپ را روی زمین قرار دهد تا "تری" بگیرد. پاس به جلو ممنوع است، پس پیشرفت با دویدن یا پاس به عقب صورت می‌گیرد. تکل‌ها و درگیری‌های فیزیکی در بازی مجازند، اما تحت قوانین سفت‌وسخت قرار دارند. زمین بازی بزرگ و دارای نواحی مختلفی مانند منطقه تری و اسکرام است. توپ راگبی بیضی‌شکل و سبک است. زمان مسابقه دو نیمه ۴۰ دقیقه‌ای است. داوران از فناوری برای تصمیم‌گیری دقیق بهره می‌برند. تاکتیک و هماهنگی نقشی اساسی دارند.

3. جام جهانی راگبی
جام جهانی راگبی از سال ۱۹۸۷ آغاز شد و به یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی دنیا تبدیل شده است. این مسابقات هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود. کشورهای صاحب‌نامی چون نیوزلند، آفریقای جنوبی و فرانسه در آن شرکت دارند. تماشاگران میلیونی از سراسر دنیا این رویداد را دنبال می‌کنند. بازی‌ها در ورزشگاه‌های بزرگ و مدرن برگزار می‌شوند. هر دوره میزبان خاص خود را دارد که تأثیر زیادی در اقتصاد گردشگری آن کشور دارد. تبلیغات، اسپانسرها و شبکه‌های تلویزیونی نقش مهمی در گسترش آن دارند. تیم‌ها ماه‌ها برای آمادگی تمرین می‌کنند. قهرمانی در این رقابت افتخاری بزرگ محسوب می‌شود.

4. پیوند راگبی با فرهنگ
راگبی تنها یک مسابقه ورزشی نیست، بلکه در بسیاری کشورها بخشی از فرهنگ شده است. در نیوزلند، اجرای "هاکا" پیش از بازی‌ها نماد پیوند با ریشه‌های سنتی است. در آفریقای جنوبی، راگبی با آشتی ملی پس از آپارتاید گره خورده است. باشگاه‌های راگبی در محلات و مدارس فعال هستند. این ورزش ارزش‌هایی چون اتحاد، وفاداری و انضباط را تقویت می‌کند. کودکان از سنین پایین با این مفاهیم آشنا می‌شوند. مسابقات داخلی روحیه ملی‌گرایی را افزایش می‌دهند. بازیکنان حرفه‌ای الگوهای محبوبی برای نوجوانان‌اند. باشگاه‌ها در فعالیت‌های خیریه مشارکت دارند. راگبی یکی از ارکان همبستگی اجتماعی است.